Sanatın önemine ve büyüleyici oluşuna dikkat çeken bir kitap. Ama sanata ve koleksiyon yapma alışkanlığının zevkine vurgu yapmak dışında hiçbir duygusal ögeye yer verilmemiş kitapta. Ne aile, ne özlem ne aşk.. Sadece resim ve doğanın güzelliği vurgulanıyor.
Ha bir de savaş yılları; bu dönemin acımasızlığında biriktirdiği resim koleksiyonuna(fırça izlerinin hayal gücünde bıraktığı yansısına) tutunan yaşlı kör bir adam var.
Keza Zweig'ın üslubu ve betimlemeleriyle beğenerek okudum. Niyeyse Stefan Zweig'ın çok duygusal bir insan olduğunu düşünüyorum. Benim gibi siz de neredeyse bütün kitaplarını okusaydınız siz de bu zeki&hayalperest yazarla tinsel bir bağ kurardınız aranızda.
Yani kitap... Güzeldir efendim. Siz de okuyun ☝☝☺
0 comments:
Yorum Gönder